Bugün öğleden sonra Ayşen’le, Cem’lerin evinin bulunduğu(16th Ave), şehrin kuzeydoğusundaki dağlarına yaslanmış mahallesinden(Greater Avenues) yürüyerek, Salt Lake City merkezine yakın bir seviyeye kadar(1st Ave) indik. Buradaki bir katedralin(Cathedral of Madeleine) bahçe duvarında 10 dakika nefeslenirken hemen önümüzdeki yaya kaldırımı çimenleri arasında kardelenler gördüm. Daha sonra parelel sokaklardan varyantlar çizerek eve döndük. Bu yaklaşık 3 saat süren etkinlikte, şimdilerde henüz ağaçlar yapraklanmadığından, mahallenin mimari yapısını belirleyen evlerin fotoğraflarını çekebildim.

Cem’lerin evinin bulunduğu sokaktan 2 sokak yukarıda dağ başlıyor. Hemen evlerin bitiminde, tamamı Idoha’dan Nephi’ye 280 mil olan ve bugün için 100 mili düzenlenmiş The Bonneville Shoreline Trail (BST) patikasının Avenues girişi var. Şimdilerde kar buz içindeki bu noktada Ayşen’le 100 mt kadar yürüdük. Gün içinde hemen her saatte buradan patikaya giren insanlar var; birçoğu da köpekleriyle geliyorlar. Köpeklerin salınmadan gezdirilmesi uyarılıyor ve naylon torba veren istasyonlar var. Ayrıca içki ve motorlu taşıt yasağı gibi başka uyarılar var.

Dolayısı ile Cem’lerin evinden bütün şehri yukarıdan görmek mümkün. Kuşkusuz Utah eyaletinin başkenti Salt Lake City çok büyük bir şehir değil. Gene de yüksek bir mahallesinden şehrin tamamının kuşbakışı görebilme imkanı olan başka bir şehir bilmiyorum ben. Özellikle geceleri şehrin ışıkları çok keyifli bir görsel şölen sunuyor. Sağda şehre tepeden bakan Utah Meclis Binası (State Capitol) ve downtowndaki yüksek binaların arasında kalan Salt Lake Temple iyice aydınlatıldığından geceleri hemen seçiliyor. Şehrin kalanı, evlerin ağaçlarları altında kalan ışıklarından çok, birbirine dik olarak sıralanmış caddelerindeki araçların ışıkları ile ışıl ışıl yanıyorlar, akşamın ilk saatlerinden gece boyunca sabahları güneşin ilk ışıklarına kadar..

Greater Avenues’deki evler genellikle arazinin eğimine uygun olarak yerleşmiş ve gerideki dağ manzaraları ile güzel resimler veriyor. Cem’lerin evinin bulunduğu en yukarılarda ise manzarayı kapatmamak için, evlerin yükselmeden enine büyütüldüğü gözleniyor. Genellikle girişte bir katlı, eğim tarafından 2-3 katlı olacak şekilde yapılmışlar. Bu nedenle buralarda sokakta ilerlerken şehre bakan taraftakiler genelde sade bir giriş katı görünümünde. Sokağın dağ tarafındaki evler ise bütün katlarıyla kendilerini sergiliyorlar. Sergiliyor diyorum, gerçekten çoğu çok güzeller. Cem’lerin evi de girişte tek katlı görünürken, şehre bakan arka bahçe tarafından 2 katlı.

Salt Lake City’nin ortalama bin metre yükseklikteki bu mahallesinde şiddetli geçen kış aylarından dolayı çiçekli bahçeler yok. Buna karşın tamamı çimenli bahçelerde çeşitli büyüklükte ağaçlar var. Özellikle çok görkemli iğne yapraklılar dikkati çekiyor. Genellikle manzarayı kapatmamak için evlerin iki yanına dikmişler. Muhteşem Ladin’ler var. Hele evlerden yüksek 10-15 metrelik mavi ladinlerin güzelliği anlatılır gibi değil.  Birçok evin önünde durup seyrettik Ayşen’le. Ayrıca çamlar, ardıçlar ve sedirler var. Buna karşın bir diğer kıymetli iğne yapraklı olan göknarlar yok.

Şehrin deniz seviyesinden ortalama 1300 metre yüksekte olması ve çevresindeki karlı zirvelerden dolayı iklimi özellikle kış aylarında oldukça sert geçiyor. Bu nedenle sadece çiçekler değil, kuşlar da az. En çok da saksağanlar gördük. Arada o bilinen sesleri ile gaklamalarını duyuyoruz. Güzel havakarda kuş cıvıltıları duydum ama kuşları göremedim; o kadar azlar yani. Sanırım bu sert iklime dayanamıyorlar. Ya da göçmen kuşlar gelecektir bir süre sonra. Belki de bundandır, buradaki bir parkta(Liberty Park) çok kaliteli bir kuş bahçesi var(Tracy Aviary). Daha önce ziyaret ettiğimiz bu güzel bahçeye tekrar gitmek istiyoruz.

Salt Lake City’de artık görmeye alıştığımız bir güzellik de geyikler! Şehirdeki geyik uyarı trafik işaretlerinin çokluğuna hak vermemek mümkün değil. Daha geldiğimiz ilk gün geniş bir caddede yol alırken Cem’in önünden hızla geçen bir tanesine çarpmamak için fren yapmak zorunda kalmıştı. Cem’lerin arka bahçesine de çok geliyorlar. Zira özellikle böyle yüksek mahallelerde bu çok alışılmış bir görüntü. Biz ilk gördüğümüzde heyecanla fotoğraf makineleriyle ses yapmadan görüntü almaya çalıştık Ayşen’le. Sonra rahat davrandıklarını görünce balkona çıkabildik. Daha sonra ise bahçeye çıkınca bile fazla telaş etmediklerini görünce, artık rahatsız etmemeye karar verdik. Ancak bahçedeki taze filizleri yedikleri için yakında bahçeye girdikleri yeri bulup geyikleri engellemeyi düşünüyoruz.

Burada kaldığımız sürede önce en yakın çevreden başlamak üzere, olabildiğince gezeceğiz. Önümüzdeki hedef Salt Lake City DownTown. Şimdilik aşağıdaki yakın çevreden ev manzaraları ile yetinin. “Elalemin evi niye bizi gerdi” derseniz, haklısınız; ama bazıları da pek güzel değil mi?

Not: Aşağıdaki fotoğrafları, herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.