Akbük’te Altaş pansiyonda konakladığımız için yürüyüşler sonunda Akbük’e aracımızla dönüyoruz. Hemen denize girip günün yorgunluğunu attıktan sonra, sezon öncesinin sessizliğindeki Akbük’ün muhteşem ortamında sahildeki masalarda akşam yemeği keyfini yaşadık!
PetkimTrek grubu olarak her yürüyüş sezonu sonuna doğru birkaç günlük bir ekspedisyon yapıyoruz. Bunun için etkinlik bölgesinde konaklayacağımız mekana bir gün önce ulaşmak istiyoruz. Bu defa 11 arkadaş (Mehmet Tural, Zafer Gürhan, Ergün Kahraman, Ahmet Rasim Özkan, Atalay Karakaş, Ali Uyar, Erbil Karalı, Mehmet Girgin, Servet Ülkü, Erol Doğru) 1 Mayıs 2017 sabahı İzmir’den yola çıktık ve mola vermeden Ören’e kadar geldik. Yolculuk alışverişlerimizi tamamladıktan sonra bir lokantada öğle yemeği yedik. Arkasından Ören’in tatil yerleşimi olan sayfiye kısmına geçip, şimdilerde bomboş olan pırıl pırıl denizi ile uzun sahili ve nihayetindeki dağ manzarasını izleyerek, bir kafede biralarımızı yudumladık.
Ören’de deniz havası alıp güzelce dinlendikten sonra ekspedisyon boyunca konaklayacağımız Akbük’e geçtik. Henüz sezon başı olduğu için buradaki harika deniz sahili de çok sakin. Küçük bir sazlıktan sonra denize akan dereyi geçip Altaş pansiyonda yolculuğu bitirdik. Burada Villakent’ten dostlarımız Sevinç, Emin Ildızlı ve oğulları Cihan ile birlikte tatile gelen Ayşen’le buluştum. Biz 4 gün Karya Yolu’nda yürürken, şimdilerde dağ yürüyüşlerini bırakan Ayşen de, onlarla birlikte çevredeki turistik yerleri gezecekler.
Altaş Pansiyon evleri, sahildeki lokantanın arkasındaki yükseltide yapılmış. Tek katlı tek odalı evlere yerleştikten sonra bazı arkadaşlar denize girdiler. Biz sahildeki bir masada “Eminlerle” birlikte akşam yemeği yedik. PetkimTrek grubu da diğer masalara yerleşip Akbük koyunun muhteşem güzelliği içinde bol bol alkollu bir yemek keyfi yaşadılar. Yarın 4 günlük ekspedisyon başlayacağı için, ben nispeten erken yatmayı tercih ettim.
Ertesi gün Karia Yolu’ndaki ilk günümüz olmasının heyecanıyla sabah 6’da kalkıp hazırlıklarımızı tamamladıktan sonra, Saat 7’de hazır olacağını umduğumuz kahvaltı için pansiyonun lokantasında koştuk. Fakat ne yazık ki zamanlama uyarımız dikkate alınmamış, hiçbir hazırlık yoktu. Dolayısiyle kahvaltı geç hazırlandı ve planladığımızdan 1 saat geç yola çıktık.
Ören’deki Karia Yolu patikasına giriş, dağ tarafındaki çevre yolunda işaretlenmiş. Araçtan inip yürüyüş hazırlıklarımızı bitirdikten sonra Kaptanımız Dilek Erdem Tufan ilk gün hatırası olarak toplu fotoğrafımızı çekti. Sonrasında Saat:9:15 gibi Akbük’e ulaşmak üzere etkinliği başlattık.
Ören Karya Yolu parkuru giriş noktasından itibaren çok güzel bir rota. Yüksek çamların gölgesinde varyantlar yaparak yükselirken Ören’in panaromik manzarasını hep ağaçların arasından görebildik. Kuş sesleri ve bahar çiçekleri ile çok keyifli bir etkinlik yaşıyoruz.
Yükseldikçe ağaçların arasından gözüken Ören manzarası daha güzel gözükmeye başlıyor. En yukarılarda ise ağaçlar bitince gözün görebildiği en uzakları da içine alan panoramik muhteşem bir manzara olduğunu söyleyebilirim. Mavi yeşil güzel bir deniz ve üzerindeki sayfiye evleri ile denize uzanan Ören deltası. En sağda bacasından dumanlar yükselen Kemerci termik santralını ise görmemezlikten gelmek en iyisi.
En yukarılara yakın bir yerde taş patikanın hemen kenarınadaki bir taşın üzerinde bir kuş tünemiş, kıpırdamadan duruyormuş. Öndekiler de benim gibi görmemişler ama arkamdaki Ergün uyardı. Hemen fotoğrafını çektik, kıpırdamadı. İyice yaklaştım, bir poz daha çektim ama sonrasında birden pırlayıp uçtu. Arkasından bakakaldık; zira uçamıyor sanıyorduk.
Ören’den duvar gibi yükselen dağı 1,5 saatte aştık. En yukarıda elektrik direğinin dibinde kesme taşlarla yapılmış bir sarnıç kalıntısı var. Dağın arkasındaki geniş platoda yemyeşil doğa devam ediyor ve baharın güzellikleri çiçekler içindeyiz.
Atalay’ın Horoz Kuyruğu dediği pembe çiçekler çok güzel. Bazı yerlerde neredeyse bir tarlayı kaplamışlar. Benim kitaplarımda ismi Anadolu Keklik Çiçeği ve Anadolu Ekin Çiçeği(Gladiolus Anatolicus) olarak geçiyor.
Bu güzellikler içinde yürüyüşümüzü sürdürdük. Kimi zaman alçalıp yükselerek kimi zaman tarlaların arasındaki patikalardan ilerleyerek devam ettik. Karia Yolu işaretlerini bulmak zor olmadı ve genelde iyi işaretleme yapılmış diyebilirim. Birkaç yerde yolu şaşırdık ama yanımızda GPS var, sorun olmadı.
Alatepe köyünü geçerken bir evin bahçesinden gelen gül kokusu harikaydı. Ev sahiplerine selam verip gülleri kokladık ve fotoğrafını çektim. Köyde iki köpek bize takıldı. Bir çok defa geri dönmelerini istediysek de onlar çok kararlı olarak bizden ayrılmadılar. Gün sonunda Akbük’te bizim pansiyon civarında kaldılar. Rehber ismini verdiğimiz büyük olanı da ertesi gün bizimle Sarnıç köyüne geldi ve orada kaldı. Son gün gene bize takıldı ve Turnalı’da kaldı. Herhalde bir başka dağcı grupla çeşitli yürüyüşlere katılacaktır.
Tekrar bugüne dönersek, Mayıs başında olduğumuz için aslında hava oldukça sıcak. Hava tahminlerinde akşamüstü bazı yağmur geçişleri olabilir deniyordu, onun için hazırlıklarımızda buna dikkat etmiştik. Öğleden sonra çevremizdeki bulutlu tepelerden gökgürültüleri duyduk ama bulunduğumuz patikaya hiç yağmur yağmadı.
Akbük yarımadası gözüktükten sonra da epeyce yürüdük. Böyle durumlarda hedef gözükünce yol uzuyor gibi oluyor! Neticede Akbük’e, pansiyonun yanındaki yola girdik ve yürüyüşü bitirdik. Arkadaşlar hemen denize girdiler, ben de anahtarım olmadığı için odamın önünde Ayşen’i geziden dönüşünü bekledim!
Sonra yağmur başladı ve akşam yemeğinde lokantanın kapalı alanında kaldık. Arada dursa da gece boyu ince ince devam etti yağmur.
Bu güzel etkinlikte çektiğim fotoğraflardan hazırladığım albümü aşağıdaki linkten izleyebilirsiniz.
Not: Aşağıdaki fotoğrafları herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.
Şinasi Bey, Karia-1 etkinliğimiz programa uygun keyifli oldu. Paylaşımınızda aynı duyguları yaşamak çok güzel, kaleminize, yüreğinize sağlık, sağlıcakla kalınız.
Teşekkür ederim. Diğer günleri de yazıyorum. Selamlar.