Bugün PetkimTrek’le, tıpkı geçen seneki(22 Nisan 2019) gibi, Kavaklıdere‘den Gökdere Kanyonu’na kadar yürüyeceğiz. İlginçtir ki o gün rehberimiz Zafer Gürhan rahatsızlığından dolayı yürüyüşe katılamamıştı, bugün de aynısı oldu! Bir bel rahatsızlığı nedeniyle gelemeyeceğinin haberini aldık. Bugün Grup Liderimiz Mehmet Tural rehber ve etkinliğe katılım sayımız 14 oldu: Mehmet, Atalay, Aynur, Canan, Demirhan, Erbil, Ergun, Faruk, Mehmet Ali, Murat, Orhan, Recai, Süha, Şinasi.

Aracımızla Kavaklıdere’yi boydan boya geçip vadide yol aldık. Nato tesisleri olarak bildiğimiz bölgeyi de geçtikten sonra, önceki gelişimizde de yürüyüşe başladığımız noktada araçtan indik. Sabah Bornova’daki Bizim Fırın unlu mamülleri pastanesinde kahvaltı yaptığımız halde, gene de Saat 8:50 gibi bizim için rekor sayılabilecek bir erkenlikte yürüyüşe başladık.

Bugün hava çok güzel, hatta mevsime göre fazla güzel diyebilirim. Bir iki adım attıktan sonra giysileri eksiltmeye  başladık. Vadi içinde yoldan yürüyoruz, sağ yanımızdaki dere yatağında su yok. Son zamanlardaki yağış azlığına dem vurarak, sohbet muhabbet yürüyüşü sürdürüyoruz.

Bu günün sürprizi Recai’nin uzun bir aradan sonra tekrar aramıza katılmış olması. “Kadim Fotoğrafçımız”, neşesiyle grubumuzun en renkli kimliklerinden birisi kuşkusuz.

Biraz daha yukarlarda nihayet derede su gözükmeye başladı. Dere yatağındaki taş ve kayalardan şırıldayarak akan su sesine ilaveten kuş sesleri duyulmaya başladı. Biraz daha yukarlarda rüzgâr hafifçe artmaya başladı. Bugün çıkmayı planladığımız en yukarıya vardığımızda, mola yapmak için biraz daha az rüzgâr alan bir yer aramak zorunda kaldık bir süre.

Dağınık olarak ağaçlar arasında dinlenmeye geçtik. Wikiloc kayıtlarıma göre buraya yaklaşık 3.5 saatte ulaşmışız ve 10 km yol katetmişiz. Öğle molasının süprizi Süha’nın kendi yapımı kırmızı şarap ikramıydı. Tamamen tesadüf olarak Süha’ya yakın oturmakla, artan şaraptan ikinci bardak teklifini değerlendirme şansım oldu!

Güzel havada molayı biraz fazlaca uzattık galiba. Sonrasında hep iniş yaparak yoldan yürüdük. Arkadaşlarımızdan uzun virajlar yapan bazı yerlerde kestirmeler yapanlar oldu, ama ben hep yoldan yürümeyi tercih edenlerle birlikte oldum.

Yoldan rahat bir şekilde indiğimiz için çabucak Gökdere kanyonunın başlangıç noktasına ulaştık. Buradaki çeşme başında piknik yapan çok fazla insan vardı. Arabaları ile buraya kadar gelmek mümkün olduğundan, bölgede neredeyse oturacak yer kalmamıştı. Ağırlıklı olarak mangal partileri yapılıyordu tabi ki!

Kanyondaki dere sağ yanımızda olmak üzere yol boyu yürüdük. Geçen defa yaptığımız gibi gene Gökdere Kanyonu’nun yol yapılmadan önceki halini hayıflanarak andık. Nihayet yolun bittiği yerde kanyonun eski doğal güzelliğinde kalan kısmında yürüyüşe devam ettik. Birkaç defa dereyi sağa sola geçtikten sonra Gökdere piknik alanına ulaştık. Bundan sonrası piknikçi arabaların tozutarak gittiği toprak yoldan köye kadar sıkıcı bir yürüyüş olacak derken, hoş bir sürpriz olarak grup liderimiz aracı çağırdı. Böylece oldukça erken bir saatte İzmir’e varmış olduk.

Bu güzel etkinlikte çektiğim fotoğraflardan ve arkadaşlarımın medyada paylaşılan fotoğraflarından seçtiklerimle hazırladığım albümü aşağıdaki linkten izleyebilirsiniz.

Not: Aşağıdaki fotoğrafları herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.

THE NIF MOUNTAIN WALK, FROM KAVAKLIDERE TO GOKDERE CANYON – March 8, 2020

Today, we will walk from Kavaklıdere to Gökdere Canyon with PetkimTrek, just like last year (April 22, 2019). What interesting, our guide Zafer Gürhan had not attended the walk because of an illness problem at that time, and the same thing happened today! It was announced that he could not come because of his waist problem. Today, our group leader Mehmet Tural is our guide and the number of attendance is 14: Mehmet, Atalay, Aynur, Canan, Demirhan, Erbil, Ergun, Faruk, Mehmet Ali, Murat, Orhan, Recai, Süha, Şinasi.

We passed Kavaklıdere with our vehicle and continued in the valley. After passing the area we know as Nato Facilities, we got out of the vehicle at the same point we started last time. Although we had breakfast at Bizim Fırın Flour Product Patisserie in Bornova, we started the walking at the time that might be a record 8:50 o’clock.

Today the weather is very nice, I can even say that the season is better than normal. After a few steps, we started to take off our clothes. We are walking on the road of the valley, there is no water in the stream bed. Talking about the recent low raining days, we are continuing to the walk with chat and conversation.

The surprise of the day was that Recai rejoined us after a very long time. Of course, “Our ancient photographer” is one of our most colorful with his joy.

Finally, at a little higher water began to be seen in the stream. In addition to the sounds of water flowing from stones and rocks in the stream, bird sounds were began to be heard. At a little high the wind started to rise. When we reached the highest point we planned today, we had to look for a quiet windless spot to take a break for a while.

We started to rest as untidy among the trees. According to my Wikiloc records, we came here in 3.5 hours and traveled 10 km. The surprise of the lunch break was the offering of Süha’s homemade red wine! Since I was sitting near to Süha by pure coincidence, I managed to accept the second glass of the remaining wine.

I think we extended the break a little too long in this beautiful weather. Then we walked down the road, always descending. While some of my friends made shortcuts on the winding roads, I was always with those who preferred to walk the road. Since we descended easy on the road, we quickly reached the beginning point of Gökdere Canyon. There were many people having a picnic near the fountain. Since it was possible to come here by car, there was almost no place to sit in the area. Of course, many of them were having barbecue parties.

We walked along the road that the canyon stream on our right. As we did last year, we commemorated with regret the situation of the Gökdere Canyon before the road was built. Finally from the end of the road, we continued walking in the remaining part of the canyon with its old natural beauty. After crossing the stream several times to right and left, we arrived at the Gökdere picnic area. Then, our group leader called our vehicle here as a nice surprise, just before we started to complain about boring walking on dirt road till to village that the picnic people cars makes dust on the road . Thus, we reached İzmir quite early.

You can watch the album I prepared from the photos I took at this event and the photos shared by my friends in the media from the link below.

Note: To watch the photos below, you can click on any of them and watch them in the direction of the arrow in the pop-up window or by using the arrow signs on your keyboard.