Çukurköy’deki kahvede sabah çayı içildikten sonra başlayan yürüyüş, köyün dışındaki şenlik alanına ulaştıktan sonra İbrim deresi paralelindeki taşlı topraklı yoldan devam etti. Derenin solundaki sırtlardan patikalar boyunca yürüdük. Sık sık çeşme başlarında mola veren grup genç yaşlı çocuk 38 kişiydi. Liz yürüyüşçülerle kaynaştı ve çok sevildi. Bu da bize başka yürüyüşlerde de bu grupla yürüyebileceğimizi düşündürttü.
Öğleye doğru Suuçan Şelalesi’ne ulaştık ve şelalenin hemen yanındaki düzlükte mola verildi. Gurup moladan sonra Aliağa’ya doğru yoluna devam edeceği için bizler ayrılmak zorunda kaldık. Zira otomobilimizi Çukurköy’de bırakmıştık. Geldiğimiz rotadan geri dönmek üzere guruba teşekkür edip vedalaştık. Hernekadar zaman zaman geldiğimiz patikaları değiştirmek zorunda kaldıysak da sonuçta köye ulaşıp yürüyüşü salimen bitirdik. Köyün dışındaki Kayapınar çeşmesinde sularımızı doldurup evimize döndük.
Aşağıdaki slayt gösterisinde yürüyüşün bazı fotoğraflarını görebilirsiniz. İyi seyirler.
Not: Aşağıdaki fotoğrafları, herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.
Şinasi Bey,
Emekli olunca seninle mutlaka dağa çıkacağım; bir kez bile olsa.
Yaşam boyu sporda başarılar dilerim.
Sevgili Mehmet Boran, bence bir dağ yürüyüşünü o kadar ötelemeye gerek yok. Bir tatil gününü ayarla, hemen bir program yaparız! Selam ve sevgilerimle…
Evet bu yılın modası, önce dağa çıkmak, sonra inmek. Sırtınız yere gelmez!!!!!.
merhaba şinasi bey biz bu hafta suucana gitmeyi planlıyoruz. Gaziemirde oturuyorum nasıl gidebilirim bana kısca tarif edebilirmisiniz.
not: bisikletlerle gitmeyi düşünüyoruz teşekkürler.