“KALİFORNİYA’DA BİR PETKİM’Lİ – 15 Şubat 2001 / 7 Mart 2001” gezi notlarımın DEVAM YAZISI (4/14)
19.02.2001
(Golden Gate Park-Strybing Arboretium & Botanical Gardens)
Bu sabah yağmurlu bir güne uyandık. Aslında hemen hemen bütün gece yağdı. Sabah kahvaltısından sonra programı yaptık. San Fransisko’ya gideceğiz ve dün gezmediğimiz yerlerini görmeye devam edeceğiz. Direksiyon gene bende ve Elif her zamanki gibi canavar(!) co-pilot.
Yağmurdan sonra temiz aydınlık bir gün. Artık yavaş yavaş bildik gelmeye başlayan yollardan, Bay Bridge’den geçerek San Fransisko Downtown bölgesine yaklaştık. Elif bu defa daha farklı bir rotadan giderek San Fransisko’nun başka sokaklarını da görmemizi sağladı. Artık hafif hafif kanıksamaya(!) başladığımız San Fransisko sokaklarını göre göre Golden Gate Parka kadar geldik. Burada Elif parkı daha rahat seyretmem için direksiyona geçti. Zaten her firsatta fotoğraf çekiyorum. Bugün 2 tane film bitirebilirim.
Goden Gate Park gerçekten çok büyük. Klasik Redwood ağaçları, okalüptüsler, sedir ve ladin benzeri ağaçlar ve çeşit çeşit çiçeklerle San Fransisko şehrinin sokak ve binalarından sonra gerçek bir cennet. Hem de çok büyük. Amerikalılar bu büyük parka otomobilleriyle gelmişler. Çoluk çocuk öyle çoklar ki hani koskoca parkta park etmek sorun oldu desem yalan değil. Bir Bilim ve Uzay müzesi gibi bir binanın önünde (California Acedemy of Sciences) inanılmaz bir kuyruk vardı. Bu bölgede geniş bir açıklık var. Bir tarafında sütunlu oldukça görkemli bir sahne, diğer tarafında ilginç bir anıt. Orta kısımda yeşil renkli sandalyelerle bir oturma bölgesi oluşturulmuş. Haritalarda burası Music Concourse diye anılıyor. Burada biraz oyalanıp birkaç fotoğraf çektikten sonra Golden Parkı gezmeye devam ettik. Zar zor bir park yeri bulduktan sonra önce Japon Bahçesine uğradık. Daha sonra dünyanın çeşitli yerlerinin (Şili, Yeni Zelanda, Kaliforniya gibi) bitki ve ağaçlarının sergilendiği parka girdik (Strybing Arboretium & Botanical Gardens). Buradaki ağaç ve çiçekler gerçekten ilginçti. Bir gölcükte pek çok kuş ve ördekler vardı. Tabi kuşkusuz martılar da. Burada küçük çocuklar çok neşeleniyorlar. Zira insanların verdikleri yiyecekleri kapmak için ördeklerin yaptıkları koşuşturmalar seyre değer manzaralar oluşturuyor.
Parkın Kaliforniya bölgesini gezerken “Redwood Tree Trial” denilen patikaya girdik. Buradaki yüksek redwoodlar adeta karanlık tropik bir ortam yaratmış. Etrafta pek cok sincap var. İnsanlara çok alışıklar. Birini görünce hemen yanına koşuyorlar ve karşısına dikilip fıstık istiyorlar. Bazıları insanlarin elinden kapıyor fıstığı. Hemen uzaklaşıp bir yerde yiyip bitirdikten sonra tekrar yeni bir fıstık kapmak için insanlara koşuyorlar. Toprak rengine yakın bu küçük sincapların kuyruklarını dalgalandırarak koşmaları pek hoş. Zaten en güzel yerleri de kuyrukları.
Arbetoryumun sonuna doğru yağmur bastırdı. Hemen arabaya koştuk. Biraz da arabayla parkı gezerek North Lake denilen gölün kıyısında durduk. Arabanın bagaj kapağının korumasında çevreyi seyrederek çay içtik, sandviç bisküvi yedik. Karşıda göl, gölde kuşlar ve kürek çeken insanlar, göl çevresinde yürüyenler, ve de her yerde devamlı gördüğümüz koşu yapanlar. Dünyada çok az şehir gördüm ama gene de bana öyle geliyor ki her yaştan insanları en çok koşu yapan şehir herhalde San Fransisko.
Çay keyfini bitirdikten sonra Elif bizi özel bir yere götüreceğini söyledi. Geldiğimiz yer parkın Pasifik Okyanusu kıyısı. Uzakta okyanus dalgaları gözüküyor. Yağmur ince ince yağdığı için dışarı çıkabildik. Hemen yanımızda görkemli bir yel değirmeni var(Murphy’s Windmill). Değirmenin yanında da çiçekli çimenli küçük bir özel bahçe. Daha sonra yürüyerek parktan çıktık ve işlek anayolu(Great Highway) geçip karşı taraftan okyanusu seyrettik. Buradan Değirmen bayağı görkemli duruyor. Biraz burada yürüyecektik ki yağmur iyice hızlandı ve acele arabaya döndük. Yağmur nedenle okyanus kıyısındaki gezimizi arabayla yaptık. Elif de bu bölgeden ilk defa geçiyormus. Okyanusa bakan evler oldukça sade. Zaten geniş yol ve yolla okyanus arasındaki tepelik ve kumluk yükseltiler çoğu 2 katlı bu evlere okyanus manzarası vermiyor.
Bir süre sonra “Scenic Drive 49 mil” yazılı mavi bir levha görünce Elif bu levhaları izlemeye karar verdi. Zira bu levhalar San Fransisko’nun en güzel yerleri için burayı hiç bilmeyenlere bile yol göstermekteymiş. Mavi levhalari izleyerek turumuza devam ettik. Bir süre sonra tekrar Golden Gate Park’a girdik; ama ne gam, bu park öyle güzel ki!
Parktan çıkınca San Fransisko içinde turumuz devam etti. Çok güzel bir mahalleye girdik. Buradaki evler, ev ne demek villalar, villa ne demek hatta küçük saraylar pek güzeldi. Elif dahi evlerin güzelliğine bayıldı. Fakat ilginçtir, bu bölge biter bitmez bu defa vasat, hatta oldukça vasat bir semte girdik. Dükkanlar, sokaklar tipik bir Çin Mahallesi. Buna rağmen San Fransisko’nun inişli yokuşlu yolları nedeniyle her yerden şehir ve okyanus manzaraları eksik olmadığından buranın da kendine göre bir güzelliği var.
Bir süre sonra mavi levhaları kaybettik ve yavaş yavaş geze geze eve dönmeye karar verdik. Dönüş yolunda gene Elif rehberlik yaptı ve tatil dönüşünün kalabalık San Fransisko trafiğinde artık bildik yollardan eve ulaştık.
Akşam yemeğinden sonra Ayşen ve Ayla Abla uyuklarken ben PC’de günü yazdım, Elif de TV izledi. Sonra fazla oyalanmadan yattık, zira epeyce yorulmuşuz.
Not: 19 Şubat 2001 günü çektiğim fotoğrafları(33 adet) aşağıdaki herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.
