“KALİFORNİYA’DA BİR PETKİM’Lİ  – 15 Şubat 2001 / 7 Mart 2001” gezi notlarımın DEVAM YAZISI (5/14)

20.02.2001

(Costco/San Leandro-Fairmont Hastanesi)

Bu sabahki koşu için Ayla Ablanın tavsiye ettiği parkuru deneyeceğim. Önce evde ısınma hareketleri yaptım ve sonra çok hafıf çiseleyen yağmura aldırmadan koşuya başladım. Glenfield Ave’nin Park Ave’yi kestiği kavşaktan sağa yukarı yavaş yavaş koştum. Bu yol daha yukarılarda Berkeley-Montclair kavşağına kadar hep hafif rampa olarak devam etti. Çok yavaş koşmama rağmen zorlandım. Aslında burası mevki olarak koşu için daha uygun, zira bir süre sonra sağ taraf tamamen orman ve yeşillik oluyor. Kaldırım bitince patikadan koşmaya başladım. Ama rampa yorucu; dönüş hep iniş olsa da koşunun ilk kısmı yıpratıyor. Herhalde bu parkuru değiştirmem gerekecek. Derecem 28:41 olduğuna göre 5 km civarında bir koşu oldu.

Koşudan döndüğümde evdekiler henüz kahvaltıya başlamamışlar bile. Ayla Ablanın kulak problemi devam ettiğinden bugün sigortadan gelecek habere göre hastaneye gidilecek. Kahvaltı bittiğinde doktor henüz telefon etmemişti. Evde oyalandık ve sonunda randevu bildirildi, saat 14:30’da Fairmont Hastanesine gidilecek.

Önce alışveriş yapmaya karar verdik. Evdeki eksiklikleri belirleyip hastanenin bulundugu taraftaki Costco’ya(San Leandro) gittik. Listemizdekileri satın aldıktan sonra buradaki fast food reyonunda bir şeyler yiyip hastaneye gitmek üzere yola devam ettik.

Elif daha önce mapquest.com programından yolun tarifini ve haritasını almıştı. Ona güvenerek yola koyulduk. Ama birazdan çok uzaklara gittiğimizi hissedince  hastaneye telefon etti ve onlardan aldığımız tarifle hastaneye ulaştık. Kayıt için biraz zaman harcadık ama sonunda Ayla Abla muayene oldu. Ve inanılmaz! Kulağında hiç bir problem yok, sadece uçakdaki basınç farklılıklarının neden olduğu bir rahatsızlıkmış. Yapılacak bir şey yok, zamanla geçecekmiş. Memnun olarak hastaneden ayrıldık. Artık hava kararmaya başladığından eve dönmeye karar verdik.

Bugün hiç fotoğraf çekemedim. Satın aldıklarımızı eve taşıyıp güzel bir akşam yemeği hazırlayarak bu günü de böyle bitirmeye karar verdik.

21.02.2001

(Oakland Zoo-Tiburon)

Bu sabah hava güneşli gibi, ama çevre bulutlarla kaplı. Elif telefon edip Oakland Zoo Hayvanat Bahçesi’nin açık olduğunu öğrenince yola koyulduk. Yoldaki giriş kapısında kapalı yazısı olduğu halde biz telefonla öğrendiğimizden gişelere kadar ilerledik. Koskoca park yeri bomboştu. Kimse ilgilenmeyince Elif telefon edip durumu anlattı. Fırtına beklendiğinden bugün kapalıymış ama madem geldiniz kapı açıksa girin dolaşın dediler. Ne yazık ki kapı kilitliydi. Bunun üzerine hayvanat bahçesi programımızı erteledik. Elif bizi başka bir yere götürecek.

Richmond tarafındaki Costco’ya gidip benzin aldik. Elif benzinciden daha önce Ergun’la gittiği yolun teyidini aldı. Sonra yola koyulduk ve biraz karışık yollardan geçip Tiburon City bölgesine geldik. Yolun sağ tarafındaki açıklıkta siyah bir at heykeli var. Buradaki park yerine Volvo’yu park edip beraberimizde getirdiğimiz yiyecekleri yedik.

Karnımızı doyurduktan sonra yola çıktık. Burası yürüyüş ve koşu yapılabilen güzel bir parkur. Bisikletliler ve tekerlekli paten yapanlar var. Ailecek gelenler, köpeklerini gezdirenler, gençler, yaşlılar, pek çok kişinin tercih ettiği güzel bir gezi yeri.

Önce koyun kıyısından yürüdük. Yolun yarısı beton yarısı da kırmızı toprak. Sağımız deniz, daha doğrusu San Fransisko körfezinin sahili, solumuz ise çimen ve arkasında tipik bahçeli San Fransisko evleri. Nasıl tipik derseniz, bahçeleri çok büyük olmasa da ağaç ve çiçeklerle donanmış, evler ise görkemli değil ama çeşitli mimarilerde ve oldukca sade, sevimli. Karşıda, çok ilerlerde San Fransisko şehrinin silüeti. Epeyce fotoğraf çektim, bakalım nasıl çıkacak?

Yürüyüş patikasının sonlarına doğru geldiğimiz bir yerleşim bölgesindeki evler hatırı sayılır güzellikte ve zenginlikte. Daha ilerlerde denize yaklaştığımız bölgede küçük sevimli dükkanlar var. Hediyelik eşya satanlar, kitapçılar,içki,yiyecek, pasta türü şeyler satan dükkanlar. Buradan San Fransisko daha yakın gibi. Deniz üzerine yapılmış bir kaç evin bulunduğu sahilde yaşlıca ve çok sempatik bir hanım (fotoğrafımızı çekmek için ısrarcı oldu ve Ayşen’e güneş gözlüklerini çıkarttı!) ama o derece de enerjik gözüken bir bayan topluca fotoğrafımızı çekti. Denizde 7-8 tane yelkenli var, habire birbirlerinin çevresinde dönüyorlar, fazla uzaklara gitmiyorlar, herhalde yelken eğitimi alıyorlar.

Evler bitince gene bir süre sahilden yürüdük. Sol tarafta hepsi bir örnek bir sıra ev var. İlerde yol bitti ve sonunda hemen kıyıya yakın küçük bir kayanın üzerine yapılmış yuvarlak bir iskeleye ulaştık. Buradaki kayaya Fil Kayası deniyor. Bu iskeledeki kaya üzerinde biraz dinlendik. Epeyce sırnaşık bir güvercin Ayla Abla’nın elinden fıstık yiyebilecek kadar insanlara alışık. Tam karşımızda tekne turlarıyla ulaşılan, üzerinde yerleşim olmayan Angel Adası, sol ilerde Berkeley-Oakland tarafı, sağ ilerde de San Fransisko Downtown.

Ayni yoldan geri döndük. Yarından sonra yapacağımız 4 günlük tatil programını konuştuk. Las Vegas’a gidip gitmemeyi tartıştık. Uçakla 2 gün adambaşı yaklaşık 200 $ civarında. Ben pek istekli değilim. Zira paramız sınırlı, heryeri de görmemiz gerekmiyor. Zaten orası bir oteller şehri imiş. Her otelde ayrı bir ülke yaratılıyormuş. Örneğin bir otel İtalya, bir otel Sahra gibi.

Tekrar Cuma günü gitmeyi planladığımız Monterey-Santa Barbara gezisini konuştuk. Yarın bu gezinin hazırlıklıklarını yapacağız. Elif de okuluna gidecek. Zaten bu akşam da 2 saatlik Şarap(!) dersi varmış. Önce Berkeley’e gittik. Park yeri bulamayınca Elif derse gitti, biz de arabada lafladık. 18’den 20’ye kadar vakit geçiverdi. Sonra doğru eve. Çok değil ama tatlı bir yorgunluk vardı üzerimizde.

Not: 21 Şubat 2001 günü çektiğim aşağıdaki fotoğrafları herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.