Şimdilerde yer yer büyük ağaçlarla kaplı ve bazı noktalarında 400 metreleri geçen genişlikteki San Francisquito nehir yatağının doğusunda, yaklaşık yarısını her sabah yürüdüğüm, tamamı kuzeyden güneye 5 km uzunluğunda olan bu yaya ve bisiklet patikası, nehir tarafından beyaz plastik parmaklıkla sınırlandırılmış. Diğer tarafında ise, asfalt spor yolu ile evlerin bahçelerini çeviren demir parmaklıklar arasında genelde bodur bitkiler ve aralıklı olarak çoğunlukla yerel çınar ağaçları yetiştirilmiş. Bitkilerden açıkta kalan yerlere, muhtemelen toprağın nemli kalması için iri tahta talaşlar serilmiş. Özellikle yakın zamanda serilen veya serilmek için yığın halde bekletilen bu talaş parçalarından çeşitli ağaç esansları sabah sabah çok hoş kokuyor. İlk defa burada gördüğüm bu kullanım sayesinde açıkta toprak kalmadığından, muhtemelen rüzgarda etrafa toz yayılmıyordur.
Aşağıdaki fotoğraf albümünde gördüğünüz ilk fotoğraflar her sabah evin kapısından çıkarken gördüğüm manzaradır. Sokağı karşıya geçince, az ilerdeki posta dolabından önce, sağdan çiçekli yemyeşil minik bir parka girilir. Her sabah yaklaşık 33 metre boyunda ve 11 metre enindeki bu parkcığın ortasındaki yoldan yürüyüş patikasına geçmekten çok mutlu oluyorum. Bu şirin minicik park, zaten her noktası zevkle tasarlanmış Valencia yerleşiminin tipik bir örneği gibi; her zaman bakımlı, her zaman yemyeşil. Dönüşte de eve giderken buradan geçtiğimden, ayni güzelliği her sabah iki defa yaşıyorum.
Minik parkın bu güzelliğini bu videodan izleyebilirsiniz: MVI_4670
Nehir yatağına parelel olarak hafif kıvrımlı olarak devam eden patika, bazı yerlerde mahalleler arasında kalan doğal arazilerden de geçerek en kuzeydeki başlangıç noktasına ulaşıyor. Santa Clarita şehir levhasının yeraldığı bu nokta, bizim evden yaklaşık 2.5 km mesafede olduğundan, ayni rotadan geri dönerek 5 km’lik sabah yürüyüşümü tamamlıyorum.
Sabah yürüyüşlerinde nehir yatağındaki ve evlerin bahçelerindeki ağaçlardan, pek çoğunu göremediğim çeşitli kuşların cıvıltılarını dinliyorum. Bazıları gerçekten çok güzel ötüyorlar, hemen müzik dinlediğim kulaklıklarımı çıkarıyorum!
Bu güzel sesli kuşlara inat, arada kargaların ve saksağan benzeri kuşların çirkin gaklamaları da eksik olmuyor. Bazı başında tuhaf bir tüy bulunan kuşlar patikada yolun diğer tarafına komik acele adımlarla geçiyorlar. Bazen de minik kır tavşanları önümden kaçışıyor veya uzakta sincapların oynaştıklarını görüyorum. Bir defasında hızla yanımdan önüme doğru koşan bir tavşan çok şaşırtmıştı beni sabah sabah!
Nihayet bir sabah, hem de iki tane coyote görmüştüm. Tilki ile köpek karışımı olan bu vahşi hayvanlar patikada spor yapanları hiç yadırgamıyor, yaklaştığımızda kibarca nehir tarafına kaçıyorlar. Bu sabah bir tanesinin uzaktan fotoğrafını çekebildim; albümdeki patika fotoğraflarının sonuncusunda hayal meyal görünüyor.
San Francisquito Creek patikasının her sabah yürüdüğüm kısmının, bugün rastladığım hayvanların, yürüyüşümün başında ve sonunda içinden geçtiğim minik parkın fotoğraflarını aşağıdaki albümden izleyebilirsiniz.
Not: Aşağıdaki fotoğrafları, herhangi birine tıklayıp, açılan penceredeki veya klavyeniz üzerindeki ok işaretleri yönünde izleyebilirsiniz.
