(15.04.2020)
İzmir’de son yıllardaki orman yangınlarından sonra ormanlara ağaç dikmek için çok büyük çağrılar yapılırken, Hayrettin Karaca’nın şu sözleri hep aklıma gelir: Ormana ağaç dikmeyin. İlle de ağaç dikecekseniz, ovalarda tarlalara dikin. Ormandaki güçlü ağaç fideleri yangından sonra dahi, ormanı güçlendirir tekrar. Yeter ki ormana dokunmayın
UNIDO uzmanı Fransız Mösyö Söbel’in isminin okunuşu böyleydi. 1970’li yıllarda Petkim proje müdürlüğümüzdeki bazı araştırmalar için talebimiz üzerine ülkemize gelen uzmanlardan biriydi. Mösyö Söbel ile çok önemli olmayan birkaç anımı hatırlıyorum. Bunlar içinde beni dolaylı olarak oldukça uzun süre etkileyen Atatürk ile ilgili bir tanesini yazmak istiyorum. Mösyö Söbel bir gün bana “Atatürk’ü neden çok … Okumaya devam et
Sene 2007, Bahar aylarındayız; belimde çok şiddetli ağrılar hissediyorum. Hissediyorum yetmez, ağrıdan canım çıkıyor! İşte bu ağrılardan nasıl kurtulduğumun hikayesini anlatacağım: Villakent’e taşınalı bir yıl olmuştu. Aslında 2006 Mayıs’ında Ankara’dan taşınıp eşyaları Villakent’teki evimize doldurmuştuk ama, yaz aylarını yerleşme ile geçirmeyelim diye Foça Çanak’taki yazlığımıza geçmiştik. Yaz sonu sonbaharda Villakent’e döndüğümüzde, bir yandan evde … Okumaya devam et
BİR TUTKUDUR SİNEMA; ANKARA YENİMAHALLE’DE BAŞLADI! Liseyi Ankara Yenimahalle’deki Mustafa Kemal Lisesi’nde 1964-66 yıllarında okudum. Sonra Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi’ndeki ilk “Üniversiteli” yıllarımda da Yenimahalle’de yaşadım. O zamanlar 2 katlı bahçeli evlerden oluşan Yenimahalle, şimdilerin çok katlı yapılaşmasında ikamet edenlerin hiç bir şekilde hayal edemeyecekleri kadar güzel bir mahalleydi. Muhtemelen o zamanlar biz de bunun … Okumaya devam et
Bana lise çağlarımda sinemayı sevdiren yerdir Yenimahalle Alemdar Sineması. Her sabah önünden geçerken Cumartesi izleyeceğim filmin afişlerine, fotoğraflarına bakardım hayran hayran. Ne kadar mutlu olurdum sinemaya gidebildiğim için o zamanlarda, kolayca anlatamam. Bir hafta boyunca hayalini kurduğum o anları hiç unutmuyorum.
(19.07.2018) Sene 1971, üniversitede son yılıma geçmişim ve okul kontenjanından kura sonucu seçildiğim Nazilli Basma Fabrikası’nda mühendislik stajımı yapıyorum. Hatırladığım kadarıyla staj süresi bir aydı. Bu süre içinde oturup kaleme alınacak birkaç anım oldu. Şimdi ilk olarak bamya ile tanışma öykümü anlatacağım. Bamya bizim evde tercih edilen bir sebze yemeği değildi. Hatta neredeyse hiç yapılmazdı … Okumaya devam et
…
Yüzme sezonu başlayınca yaşam boyu spor puanları için Petkim Çayağzı Tesislerindeki plajın iki ucu ve dubalar arasındaki rotalarda yüzdüm. Buradaki mesafeleri bazen haritalardan, bazen de bizzat misina ile ölçerek belirlemiştim. Yüzme puanları nispeten düşük olduğundan, haftalık puana ulaşabilmek için, zaten suları çok soğuk olan plajda kötü havalarda bile kendimi yüzmeye zorladığımı hatırlıyorum.
(Not: Fotoğraf Petkim Çayağzı Plaj Tesislerinde çekilmiştir – Eylül 1986 )
…
Arif’ Sezgin ile birlikte 1972 yılı yazında gerçekleştirdiğimiz “Akdeniz Bisiklet Turu” etkinliğimizin anılarını 28 Şubat 2014 tarihinde yazmıştım. Ünivesite mezuniyetimiz şerefine bir anı olsun diye bisikletle Mersin’den yola çıkıp ve aslında bitiremediğimiz Mersin-Marmaris parkurunda yaşadıklarımızdan hatırladıklarıma Arif’in hatırladıklarını da eklemek istemiştim. Arif bir türlü fırsat bulup bunu yapamadı. Bunun üzerine Fakülte arkadaşlarımızla oluşturduğumuz WhatsApp gurubumuzda bir bahane ile konuyu gündeme getirdim. Başta Arif olmak üzere arkadaşlarımla bir çok yazışma yaptık. Bazı konularda anılarımızda çelişkiler olduğunu gördük. Ama neticede Arif’i, Akdeniz Bisiklet Turu ile ilgili hatırladıklarını kaleme aldırmış oldum. Ancak gördüm ki Arif, bu etkinlik ile bizim ortak başka etkinliklerimizi birbirine karıştırmış!
KIZIMIZIN İSMİ ZEYNEP OLACAKTI! Ayşen hamile kaldığından itibaren bebeğin kız olmasını istiyordum. Ayşen’in belirgin bir tercihini hatırlamıyorum ama, ben ismini bile hazırlamıştım: Zeynep. Ayşen de beğenmişti bu ismi ve heyecanla beklemeyi sürdürdük. Zira o yıllarda bebeğin cinsiyeti doğmadan tesbit edilemiyordu. Doğuma girecek olan yakın arkadaşımız Çocuk Doktoru Uğur Karagöl, bir de oğlan ismi kararlaştırmamızın iyi … Okumaya devam et
Üniversiteden mezun olduğum yıllarda(1972) iş bulmak çok zor değildi. Sadece askerlik hizmetini bitirmiş olmamız isteniyordu. Diğer taraftan da mezun olur olmaz askere gidemiyorduk, zira ancak birkaç yıl sonra sıra geliyordu. Bir şekilde torpille kendini askere aldıranlar olduğunu duyuyorduk, ama genelde askerlik sırası bekleniyordu. Bu süre içinde iyi bir iş bulma şansı olmuyordu, nitekim ben de … Okumaya devam et