Can, bu sabah Ayşen, buradan ayrılırken kendisine benim “yalnız kalmamdan endişe duyduğunu ve bana dikkat etmesini” söylemişsin. Doğru olmayan bir değerlendirme. Zira ben hiçbir şekilde yalnız kalmıyorum. Bu günden geriye doğru kısaca özetliyeyim; seni rahatlatmak için yazıyorum:

Şu anda Çanak’ta ‘Yürüyüş Haberleşme’ diye isimlendirdiğimiz bir doğa sporları grubum var. Bildiğin gibi her sabah doğa yürüyüşleri yapıyoruz. Yaz sonuna kadar 100 civarında doğa yürüyüşü yapıp 700 km’yi aşmış olacağımızı hesaplıyorum; her yaz olduğu gibi. Bu grupta sayımız 50 küsür. Rehberlik ve Liderlik yapıyorum; bu insanların hepsi ağzıma bakıyorlar(!). Yani dostluğumuz ve sohbetimiz çok iyi. Yalnız kalmam, yalnız hissetmem, bir takım bunalımlara girmem diye bir şey söz konusu bile olamaz.

Her gün bir defa ‘Burun’a kadar yüzmeyi hedefliyorum. Ve bu sırada karşılaştığım dostlarla da zaman zaman sahilde sohbetlerim oluyor. Yaz sonuna kadar okuyup bitirmeyi planladığım 8-10 kadar kitabım var. Her gün Cumhuriyet gazetesini okurum. Diğer taraftan fırsat buldukça, daha doğrusu düzenli olarak, her gün klasik gitar çalışıyorum. Hiçbir şekilde vakit bulamadığım için dağ bisikletimi yazlığa getirmedim bile!

Yazı bitirip Villakente döndüğümüzde de orada geçen sene kurduğum ve ‘Villakent Çevre Turları’ diye isimlendirdiğim bir grubum var. Villakent yakın çevresinde ve zaman zaman İzmir’de nispeten bize yakın dağlarda doğa yürüyüşleri yapıyoruz. Bu grubumun da sayısı 20 küsür kişi. Bunlarla her Pazar günü(geçen sene hiçbir Pazar atlamadık), doğa yürüyüşleri yapıyoruz ki bu da yaklaşık sezon sonunda 300 km’ye yakın tutuyor. Ayrıca bildiğin gibi İdadik Dağcılık kulübünde vaktizamanında yöneticilik yaptığımdan dolayı çok seviliyorum ve çok fazla arkadaşım var. Onların da bazı etkinliklerine katılıyorum, hatta arada rehberlik yaptığım dahi oluyor. Bu rehberliklerde de insanlarla çok mükemmel, keyifli ve güzel ilişkilerim oluyor. Bir de Petkim grubumuz var. Zafer Gürhan rehberliğinde (Pandemiden önce) 15 günde bir de onlarla doğa sporları yapıyorduk ve önümüzdeki sezon tekrar başlamayı planlıyoruz.

Bunun dışında halen ‘Villakent Elele Derneği’ isminde kurduğumuz bir dernekle, Villakent’te çeşitli sosyal faaliyetler yapıyoruz. 300’e yakın üyesi olan bu grupta herkes tarafından seviliyorum ve çok güzel yaşadıklarım var. Halen bu derneğin Denetim Kurulu Başkanı’yım.

Ayrıca bir sinema ve konser grubum var, ismi ‘Koda Sinema Yolcuları’. Pandemiden önce bu grupla her hafta bir sinema ve bir konser yapıyorduk. Ayrıca halen uygun sergilere veya başka gösterilere katılıyoruz. Burada da 20 küsür üyemiz var.

Şimdi buraya yazmadığım evde ve bahçede yaptığım ve yapacağım bir sürü işler var, planladığım bazı hobiler, araştırmalar ve blog sayfama yazmalarım var. Yani, var oğlu var!

Ezcümle kış nasıl geçiyor anlamıyorum, derken yaz geliyor ve sizlerle görüşüp özlem gideriyoruz.

Budur.