Geçen ay boyunca depo halindeki çatı katındaki lambirili odayı çalışma odası haline getirmek için uğraştım. Bir sürü değişiklikten sonra artık son şeklini aldı diyebilirim. Mutlaka bundan sonra da bazı rötüşler yapabilirim ama şimdilik genel görünüş böyle:
İdadik’in artık geleneksel hale gelen Bozdağ Kış Dağcılık Şenliği, bu defa bizim için bir mateme dönüştü; Kulübümüzün sevilen dağcı üyesi Dürdane Seringeç etkinlik sırasında kayarak düştü ve malesef kurtarılamadı. Türkiye’nin 7000 metrelik dağlara çıkan ilk kadın dağcılarından birisi olarak çok iyi bir dağcı ve zaten profesyonel mesleği de öğretmenlik olduğu için ayni zamanda çok iyi bir dağ eğitmeniydi. Acımız ve üzüntümüz çok büyük.
1960’lı yıllarda Lise bitirmede tüm derslerden klasik soru-yanıt şeklinde yazılı sınavlar yapılırdı. Bir tek yabancı dil sınavı sözlü olurdu. O yıllarda çok çekingen yapılı olduğum için sözlü sınavı iyice gözümde büyütüyordum. Diğer derslerden kendimden emindim ve iyi hissediyordum, ama İngilizce sınavı uykularımı kaçırıyordu. Bitmek bilmez gibi gelen tüm derslerin yazılı sınavları sonunda bitti ve sıra … Okumaya devam et
Mevsim gereği yağmurlu günler sürerken, bu sabah Ayşen evde kalmayı tercih etti. Ben de giyisilerimi yağışa göre ayarlayıp İdadik’e katılmak istedim. Bugünkü programları Dumanlıdağ’da B Gurubu zirve yapacakken, A da, Hatundere’den Uzunhasanlar Çeşmesi mevkiine kadar yürüyecek. Doğrusu, bugüne kadar 55 Dumanlıdağ etkinliğinde 13 defa zirve yaptıysam da, bu defa yağmurda zirveyi gözüm kesmedi; A Gurubunu tercih ettim. Sonra öğrendik ki, B Gurubu da zirveye kadar gitmekten vazgeçmiş, zira şiddetli yağış ve fırtına bekleniyordu.
Not: İçinde bulunduğum kareleri Tayfun Turan’ın facebook paylaşımlarından aldım.
İdadik’in artık gelenekselleşen yeni yılı karşılama yemeği, bu defa Seferihisar Sığacık mevkiindeki Euphoria tatil köyü tesislerinde yapıldı. Türkiye’nin İlk SakinŞehir(Cittaslow) ünvanı verilmiş yöresindeki bu kutlama gecesinde, gece yarısına kadar davul eşliğinde oynadık, eğlendik! Ertesi sabah başımdaki ağrı davul sesinden miydi, yoksa ucuz şaraptan mıydı emin olamadım ama, güzel bir kahvaltı ve kapalı yüzme havuzundaki eğzersizden sonra herşey yerli yerine oturdu gene!
Takvimlere göre kış ortasında olmamıza karşın neredeyse bahar ılıklığında bir havada, İdadik A Gurubu ile Bağyurdu köyünden Dededağı Zeybek Pınarı’na kadar çıktık. Vadi tabanındaki çınarların, meşelerin ve son kısımda kızılcık ağaçlarının içinden, kurumuş çınar ve meşe yaprakları kaplanmış patikalardan yürüdük. Vadi boyunca sis arasından çıkamayan güneş ışıkları, Zeybek pınarından sonra öğle molası verdiğimiz sağ sırttaki düzlükte gökyüzünü kapladı. Batıdaki Nif tepelerine kadar varan vadiler ve oradan sağa doğru kuzeydeki Spil kütlesi etekleri tamamen sisler içinde kalmıştı.
Not: Yazı sonundaki albüme Hasan Berat Kur’un facebookda paylaştığı fotoğraflarından 7 tane ekledim(15 Aralık 2014).
Bugün İzmir Körfezi’nin güneyindeki sahilde güzel bir keşif yürüyüşü yaptık; Üçkuyular’dan İnciraltı Caddesi’nin sonuna kadar gittik. Keşif dediysem benim için, yoksa bize bu yürüyüşü öneren Ayhan Yörük buralara defalarca gelmiş. Yürüyüş sonunda deniz kenarında güneşin son ışıklarının körfezdeki renklerini seyrederek balık ziyafeti çektik!
Liz’i de alıp, İdadik Etkinliği olarak planlanan Çukurköy’den Suuçan Şelalesi yürüyüşüne katıldık. Geçen pazar günü de gene Dumanlıdağ’daydık, bu defa dağın doğu tarafındaki şelale vadisindeyiz. Evden sabah rekor bir geçlikte, saat 9:33’de yola çıkmamıza karşın, gurup Çukurköy’deki kahvede kahvaltı yapıyordu. Nihayet saat 10 gibi köyün içinden başlayan yürüyüşte başlangıçta Liz ile hep geride kaldık. Ayşen genelde gurup içinde kalmayı tercih etti.
Uşak denince benim aklıma önce Uşak Halısı, sonra da son zamanlarda keşfettiğim EzoGelin Lokantası gelirdi; ta ki Villakentlilerle birlikte katıldığımız Uşak gezisine kadar. Şimdi ise Uşak denince hemen tarhana geliyor! Yılmaz Sunucu Dostumuzun organize ettiği bu gezide Uşak’da ilk uğradığımız yer olan Tarhana Baba Lokantası’nda içtiğimiz tarhananın lezzeti anlatılır gibi değil.
Dumanlıdağ’da yeni bir etkinliğe katılma kararı verirken, bugüne kadar Yamanlar’dan sonra en çok(53) gittiğim bu dağda sıradan bir tırmanış olacak diye düşünmüştüm; yanılmışım! Etkinliği organize eden Zirve Dağcılık Kulübü’nün Rehberi Vahit Gülyüz, şimdilerde rüzgar santrallarının gerdanlık gibi dizildiği zirve konisine bakan mola yerine, hiç gitmediğim uygun bir rotadan zorlanmadan 3 saatte ulaştırdı bizi. İlaveten yürüyüşün son kısmında, kimilerinin kutsal antik yol diye ifade ettiği, eskiden deve kervanlarının dağı geçtiği ve halen pek çok yeri bozulmamış taş döşeli patikadan ulu bir çınarın yer aldığı çeşme yanına çıkıverdik.